شنبه، 30 سرطان 1397
از دیروز به این‌سو خبری در فیسبوک دست به دست می‌شود که گویا وزیر عدلیه ج.ا.ا گفته است: فرار از منزل جرم نیست ... . وزارت عدلیه در پیوند به این موضوع چنین تصریح می‌دارد:
نخست این‌که این موضوع در سنبله سال 1391 از سوی وزیر عدلیه اسبق در کمیسیون امور زنان، جامعه مدنی و حقوق بشر مجلس نمایندگان مطرح گردیده بود. برخی از صفحات جعلی این خبر را حالا به نحوی از زبان وزیر عدلیه فعلی نشر نموده اند؛ در حالی‌که این موضوع مربوط به سال 1391 است. وزارت عدلیه نشر این خبر از زبان وزیر عدلیه فعلی را تکذیب نموده و در باره موضوع فرار از منزل، چنین ارایه می‌نماید:
بدون موجودیت نص صریح قانون، نه جرمی وجود دارد و نه جزایی. مادۀ 27 قانون اساسی افغانستان بیان می‌نمایید:
«هیچ عملی جرم شمرده نمی‌شود مگر به حکم قانونی که قبل از ارتکاب آن نافذ گردیده باشد»
«هیچ شخصی را نمی‌توان تعقیب، گرفتار و یا توقیف نمود، مگر بر طبق احکام قانون»
«هیچ شخصی را نمی‌توان مجازات نمود مگر به حکم محکمۀ با صلاحیت و مطابق به احکام قانونی که قبل از ارتکاب فعل مورد اتهام نافذ گردیده باشد»
به اساس حکم مادۀ 27 کد جزا «جرم، ارتکاب عمل یا امتناع از عملی است که مطابق احکام این قانون جرم شناخته شده، عناصر آن مشخص و برای آن مجازات یا تدابیر تأمینی تعیین گردیده باشد»
بنابر بر این، موضوع فرار از منزل در واقع نشوزت است که این موضوع در مادۀ 122 قانون مدنی چنین توضیح گردیده است: «در حالات ذیل زوجه مستحق نفقه نمی‌گردد: زوجه بدون اجازۀ زوج یا به غیر مقاصد جایز از مسکن خارج گردد، زوجه به امور زوجیت اطاعت نداشته باشد و مانع انتقال زوجه به مسکن زوج موجود باشد»
گفتنی است که هرگاه فرار از منزل سبب وقوع جرم دیگری شود، طوری که زن با شخصی ارتباط غیر مشروع برقرار نموده و این امر سبب ارتکاب جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی گردد که این جرایم در مواد 636 تا 677 در فصول مختلف کد جزا بیان گردیده است، در این صورت، رفتار مذکور به ذات خود جرم بوده و قابل مجازات دانسته می‌شود.
