سفر وزیر عدلیه ج.ا.ا. به ولایت دایکندی

څارنپوه حبیب الله غالب وزیر عدلیه جمهوری اسلامی افغانستان روز چهار شنبه مورخ 10/9/1389 عازم ولایت دایکندی شد، درین سفر وزیر عدلیه ج.ا.ا. را رئیس عمومی محابس و توقیفخانه ها همراهی مینمود.

آقای غالب ضمن دید و بازدید و بررسی احوال و اوضاع محبوسین و محبس در آن ولایت، محبس جدید ولایت دایکندی را نیز افتتاح نمود، محبس متذکره به صورت معیاری و استندرد در مساحت ده جریب زمین از بودجه انکشافی وزارت عدلیه ساخته شده و حاوی 9 بلاک و 46 اتاق بوده و هر بلاک آن دارای حمام و دستشویی می باشد که در شرایط عادی گنجایش 500 نفر و در شرایط اضطراری گنجایش 800 تن محبوسین را داراست.

وزیر عدلیه ضمن تشکری از استقبال گرم ایشان از سوی مقامات دایکندی فرمودند: انسان ها به اساس طبیعت و خلقت خودشان بعضی اوقات مرتکب خطا ها و اشتباهات در زنده گی خود میشوند و خداوند (ج) در قرآن عظیم الشان شخصی بودن جرایم و مجازات را بیان می کند و در قانون اساسی کشور ما نیز آمده است که جرم یک عمل شخصی است و به اقارب و دوستان او سرایت نمی کند. 

کشور ما یک کشور اسلامی است و ما پابند اصول اسلامی هستیم و این اصول و دساتیر اسلامی برای تنظیم جامعه است و قوانین جزایی ما هم متکی به همین اصول است و متاسفانه در جامعه نظر به خود خواهی های بعضی مردم، نظر به حرص و عاز و انگیزه های شخصی و نظر به بعضی خواست های ناجایز، انحصار طلبی ها و غیره عوامل انسان ها به حقوق خود قانع نبوده و به حقوق دیگران تجاوز میکنند و با این تجاوز ها شیرازه نظام اجتماعی و زنده گی جامعه را برهم میزنند.

وی همچنان فرمود: به خاطریکه مجرمین متوجه جرم شان شوند باید مجازات را در قبال داشته باشد، مجازات در اسلام به شکل انتقام گیرانه نیست بلکه جنبه اصلاحی دارد و  به خاطر اصلاح جامعه است و به خاطریکه او را متوجه بسازد که کاری را که انجام داده است جایز نبوده است.

به اساس اصل مکافات و مجازات هیچ عمل شایسته ای بدون پاداش و هیچ عملی نا شایست بدون مجازات باقی نمی ماند و فلسفه خلقت بهشت و دوزخ هم همین است و تمام اعمال که انسان ها درین دنیا انجام میدهند در آخرت پاداش مردم نیکو کار جنت و جزای مردم خطا کار جهنم است و این دو اساس ایست که از آن در جامعه باید پیروی نمایم.

وزیر عدلیه همچنان فرمودند که کاش به عوض افتتاح یک محبس به افتتاح یک مکتب و یا مدرسه به اینجا می آمدم ولی باز هم باید عرض نمایم که این محبس را هم به شکل که جایی باشد برای تعذیب و شکنجه این طور هم نیست بلکه هدف آن اصلاح است و جزا همانطوریکه مقابله با عمل آدم بد کار است یک عبرت برای دیگران نیز است که جنبه تربیتی دارد.

وقتی که یک آدم باالفعل و با چشم خود میبیند که یک آدم بد کار به زندان میرود و مجازات میشود دیگر می فهمد که عاقبت کار های بد همین است بناءً از اعمال بد دست می کشد و هدف حبس هم  اصلاحی است واز تمام منسوبین محبس خواهش میکنم که جنبه های رعایت کرامت انسانی و حقوق بشری را در نظر داشته باشند و هیچ وقت عملی را مرتکب نشوند که با حیثیت، شرف، کرامت و ناموس محبوسین ارتباط می گیرد و آنرا خدشه دار میسازد.

حقوق بشری را هم مراعات نمایند و همچنان حقوق حیاتی را که عبارت از اعاشه، لباس و  مسکن درست است و امور صحی آنها را نیز در نظر بگیرند و مراعات نمایند به خاطریکه هدف مواخذه کردن نیست بلکه هدف اصلاح آنهاست.

ناگفته نماند که در محبس ولایت دایکندی فعلاً 130 تن محبوس اند که 13 تن آن ها را طبقه اناث تشکیل میدهد.